ریزش مو، حتی در نوجوانی هم می‌تواند یک کابوس باشد. خیلی از نوجوان ها با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند و احساس تنهایی و ناراحتی می کنند. برای همین، گشت و گذاری در نی نی سایت کردم تا ببینم بقیه چه تجربه هایی داشتند و چه راهکارهایی پیشنهاد می کنند.

اینجا 18 تجربه و راهکار از دل نی نی سایت جمع آوری شده که شاید برای شما هم مفید باشه:

• کمبود آهن: خیلی از کاربرا به کمبود آهن و تاثیرش روی ریزش مو اشاره کردند. آزمایش خون و مصرف مکمل آهن (با تجویز پزشک) راه حل بود.
• استرس و اضطراب: امتحانات، فشارهای درسی و مشکلات خانوادگی میتوانند باعث استرس و ریزش مو بشن. مدیریت استرس با ورزش، مدیتیشن و صحبت کردن با مشاور می تونه کمک کنه.
• رژیم غذایی نامناسب: تغذیه نامناسب و کمبود ویتامین ها و مواد معدنی، مخصوصا پروتئین و زینک، می تونه باعث ریزش مو بشه.
• تغییرات هورمونی: دوران بلوغ پر از تغییرات هورمونیه و این تغییرات می تونن روی موها تاثیر بذارن.
• شستشوی زیاد و نامناسب: شستن زیاد موها با شامپوهای قوی می تونه چربی طبیعی مو رو از بین ببره و باعث خشکی و ریزش مو بشه.
• بهره‌گیری از وسایل حرارتی: استفاده بیش از حد از سشوار، اتو مو و بابلیس می تونه به موها آسیب بزنه و باعث ریزش بشه.
• محصولات آرایشی نامناسب: بهره‌گیری از ژل، اسپری و تافت موی نامرغوب می تونه منافذ پوست سر رو ببنده و باعث ریزش مو بشه.
• بیماری های زمینه ای: بعضی بیماری ها مثل کم کاری تیروئید، دیابت و بیماری های خود ایمنی می تونن باعث ریزش مو بشن.
• داروهای خاص: مصرف بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی، ضد بارداری و آکوتان می تونه عوارضی مثل ریزش مو داشته باشه.
• وراثت: اگر در خانواده سابقه ریزش مو وجود داشته باشه، احتمال ریزش مو در نوجوانی هم بیشتر میشه.
• کمبود ویتامین D: خیلی از کاربرا به تاثیر کمبود ویتامین D روی ریزش مو اشاره کردند. آزمایش خون و مصرف مکمل ویتامین D (با تجویز پزشک) می تونه کمک کنه.
• شانه زدن نامناسب: شانه زدن موها با شانه نامناسب و با خشونت می تونه باعث شکستن و ریزش موها بشه.
• رنگ کردن و دکلره کردن مو: رنگ کردن و دکلره کردن موها به شدت به موها آسیب می زنه و می تونه باعث ریزش مو بشه.
• بهره‌گیری از کش موی نامناسب: بهره‌گیری از کش موی سفت و محکم می تونه به موها فشار بیاره و باعث شکستن و ریزش موها بشه.
• تغذیه ناسالم فست فودی: مصرف زیاد فست فود و غذاهای چرب و ناسالم می تونه باعث کمبود ویتامین ها و مواد معدنی ضروری برای سلامت موها بشه.
• آلودگی هوا: آلودگی هوا می تونه به موها آسیب بزنه و باعث ریزش مو بشه.
• بهره‌گیری از شامپوهای حاوی سولفات: شامپوهای حاوی سولفات می تونن چربی طبیعی مو رو از بین ببرن و باعث خشکی و ریزش مو بشه.
• خواب ناکافی: کمبود خواب می تونه باعث استرس و اختلالات هورمونی بشه و در نتیجه باعث ریزش مو بشه.

همیشه پیشگیری بهتر از درمانه! با رعایت یه رژیم غذایی سالم، دوری از استرس، مراقبت مناسب از موها و مراجعه به موقع به پزشک، می تونید از ریزش مو در نوجوانی جلوگیری کنید.

ریزش مو در نوجوانی: چکیده تجربیات نی نی سایت

1. کمبود آهن و فریتین

خیلی از کاربرا تاکید داشتن که کمبود آهن و مخصوصا فریتین (ذخیره آهن) می‌تونه عامل ریزش مو باشه.

آزمایش خون دادن و چک کردن سطح آهن و فریتین خیلی مهمه.

بعضی‌ها با مصرف مکمل آهن مشکلشون حل شده.

دوز مصرفی مکمل رو حتماً با دکتر چک کنید.

جذب آهن با ویتامین C بهتر میشه.

چای و قهوه بعد از غذا، جذب آهن رو کم میکنه.

حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.

2. مشکلات تیروئید

اختلالات تیروئید، چه کم‌کاری و چه پرکاری، می‌تونه باعث ریزش مو بشه.

آزمایش تیروئید TSH، T3 و T4 ضروریه.

اگر تیروئیدتون مشکل داره، باید دارو مصرف کنید.

تنظیم هورمون‌های تیروئید می‌تونه ریزش مو رو متوقف کنه.

به تغذیه هم در این مورد توجه کنید.

مراجعه به متخصص غدد فراموش نشود.

مصرف دارو ها رو جدی بگیرید.

3. استرس و اضطراب

استرس‌های دوران نوجوانی (امتحانات، فشارهای تحصیلی و غیره) می‌تونه ریزش مو رو تشدید کنه.

روش‌های مدیریت استرس مثل مدیتیشن، یوگا یا صحبت با مشاور می‌تونه کمک کنه.

خواب کافی و تغذیه مناسب هم در کاهش استرس موثره.

بعضی ها از تاثیر دمنوش های آرامش بخش گفتن.

ورزش کردن راهکار مفیدی برای کاهش استرسه.

از تکنیک های تنفسی کمک بگیرید.

سعی کنید به چیز های مثبت فکر کنید.

4. تغذیه نامناسب و رژیم‌های غذایی سخت

کمبود مواد مغذی مثل پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تونه باعث ریزش مو بشه.

رژیم‌های سخت و غیراصولی هم به موها آسیب می‌رسونه.

تغذیه متعادل و متنوع داشته باشید.

از خوردن فست‌فود و غذاهای فرآوری شده دوری کنید.

به اندازه کافی پروتئین مصرف کنید.

ویتامین ها را فراموش نکنید.

به اندازه آب بنوشید.

5. عوامل هورمونی

تغییرات هورمونی دوران بلوغ می‌تونه باعث ریزش مو بشه.

در بعضی موارد، مشکلات هورمونی نیاز به درمان دارویی داره.

مصرف داروهای هورمونی باید زیر نظر پزشک باشه.

اختلالات قاعدگی را جدی بگیرید.

برای بررسی دقیق تر به متخصص زنان مراجعه کنید.

گاهی تغییرات هورمونی موقتی است.

صبور باشید و درمان را پیگیری کنید.

6. بهره‌گیری از محصولات نامناسب مو

بهره‌گیری از شامپوهای نامناسب، رنگ موهای شیمیایی و حالت‌دهنده‌های حرارتی می‌تونه به موها آسیب برسونه.

از شامپوهای ملایم و بدون سولفات استفاده کنید.

تا حد امکان از رنگ کردن و دکلره کردن موها خودداری کنید.

اگر از سشوار و اتو مو استفاده می‌کنید، حتماً از محافظ حرارتی استفاده کنید.

به مواد تشکیل دهنده شامپو توجه کنید.

شامپو را مستقیم روی پوست سر نریزید.

مو ها را به آرامی خشک کنید.

7. وراثت

ریزش موی ارثی (آلوپسی آندروژنیک) هم در نوجوانی ممکنه شروع بشه.

اگر سابقه ریزش مو در خانواده دارید، احتمال اینکه شما هم دچار بشید بیشتره.

درمان ریزش موی ارثی معمولاً طولانی مدته و نیاز به صبر و حوصله داره.

مراجعه به متخصص پوست و مو در این مورد ضروریه.

درمان های موجود میتوانند روند ریزش را کند کنند.

با پزشک خود در مورد روش های درمانی صحبت کنید.

نا امید نشوید و درمان را ادامه دهید.

8. کمبود ویتامین D

کمبود ویتامین D یکی دیگه از عوامل شایع ریزش مو هست.

با آزمایش خون سطح ویتامین D خودتون رو چک کنید.

در صورت کمبود، مکمل ویتامین D مصرف کنید.

بهتره مکمل ویتامین D رو همراه با غذاهای چرب مصرف کنید تا جذبش بهتر بشه.

قرار گرفتن در معرض نور خورشید هم به تولید ویتامین D در بدن کمک میکنه.

با پزشک درباره میزان مورد نیاز ویتامین D مشورت کنید.

قرص های ویتامین D را به طور منظم مصرف کنید.

9. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

در دختران، PCOS می‌تونه باعث ریزش مو، آکنه و پریودهای نامنظم بشه.

اگر این علائم رو دارید، حتماً به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

درمان PCOS می‌تونه به کاهش ریزش مو کمک کنه.

تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی نقش مهمی در کنترل PCOS داره.

ورزش و کاهش وزن می‌تواند به تنظیم هورمون ها کمک کند.

درمان های دارویی هم برای PCOS وجود دارد.

پزشک بهترین راهنمایی را در این زمینه به شما خواهد داد.

10. عفونت‌های قارچی پوست سر

عفونت‌های قارچی پوست سر می‌تونه باعث خارش، قرمزی و ریزش مو بشه.

در صورت مشاهده این علائم، به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص قطعی داده بشه.

درمان عفونت‌های قارچی معمولاً با داروهای ضد قارچ موضعی یا خوراکی انجام می‌شه.

بهداشت فردی را رعایت کنید تا از انتقال عفونت جلوگیری بشه.

از شانه و حوله شخصی استفاده کنید.

محیط حمام را خشک نگه دارید.

لباس ها و ملحفه ها را مرتب بشویید.

11. داروها

بعضی از داروها می‌تونن باعث ریزش مو به عنوان عارضه جانبی بشن.

اگر دارویی مصرف می‌کنید و متوجه ریزش مو شدید، با پزشکتون مشورت کنید.

شاید بتونید دارو رو با داروی دیگه‌ای جایگزین کنید یا دوزش رو کم کنید.

مصرف خودسرانه دارو را قطع نکنید.

با پزشک خود در مورد دارو های جایگزین مشورت کنید.

اگر امکان تغییر دارو نیست، برای کاهش عوارض جانبی با پزشک صحبت کنید.

صبور باشید، ریزش مو ممکن است با قطع دارو متوقف شود.

12. کمبود روی

کمبود روی هم میتونه یکی از دلایل ریزش مو باشه.

برای بررسی سطح روی در بدن آزمایش خون بدید.

در صورت کمبود، با مشورت پزشک، مکمل روی مصرف کنید.

روی در غذاهایی مثل گوشت قرمز، مرغ و آجیل هم وجود داره.

مصرف بیش از حد روی هم میتونه عوارض جانبی داشته باشه.

بهتر است مکمل روی را بعد از غذا مصرف کنید.

مصرف خودسرانه روی را فراموش کنید.

13. بیماری های خود ایمنی

برخی بیماری های خود ایمنی مثل آلوپسی آره آتا میتوانند باعث ریزش مو سکه ای شوند.

در این بیماری سیستم ایمنی بدن به فولیکول های مو حمله می کند.

تشخیص این بیماری توسط پزشک متخصص پوست انجام می شود.

درمان های مختلفی برای آلوپسی آره آتا وجود دارد.

بهتر است هر چه زودتر درمان را شروع کنید.

حمایت روانی در این بیماری بسیار مهم است.

با پزشک خود در مورد روش های درمانی مشورت کنید.

14. شستشوی بیش از حد مو

شستشوی بیش از حد مو، مخصوصا با آب داغ، می‌تواند باعث خشکی و شکنندگی موها شود.

این امر می‌تواند به ریزش مو منجر شود.

تعداد دفعات شستشوی مو را کاهش دهید.

از آب ولرم برای شستشوی مو استفاده کنید.

موها را به آرامی خشک کنید.

از ماسک های آبرسان مو استفاده کنید.

از شامپو های ملایم استفاده کنید.

15. سفت بستن موها

سفت بستن موها به صورت دم اسبی یا بافت محکم می‌تواند باعث کشیدگی و آسیب به فولیکول های مو شود.

این امر می‌تواند به ریزش مو منجر شود.

از بستن محکم موها خودداری کنید.

از کش های نرم و بدون فلز برای بستن موها استفاده کنید.

اجازه دهید موها آزاد باشند.

شب ها موها را باز بگذارید.

به موهای خود استراحت دهید.

16. رنگ و دکلره مکرر مو

رنگ کردن و دکلره کردن مکرر مو باعث آسیب به ساختار مو و ضعیف شدن آن می شود.

این امر می‌تواند به ریزش مو منجر شود.

تا حد امکان از رنگ کردن و دکلره کردن موها خودداری کنید.

اگر مجبور به رنگ کردن موها هستید، از رنگ های با کیفیت و بدون آمونیاک استفاده کنید.

بین رنگ کردن ها فاصله بیندازید.

از ماسک های تقویت کننده مو استفاده کنید.

به موهای خود رسیدگی کنید.

17. برس زدن خشن مو

برس زدن خشن مو، مخصوصا زمانی که خیس است، می‌تواند باعث شکستگی و آسیب به موها شود.

این امر می‌تواند به ریزش مو منجر شود.

از برس های نرم و دندانه پهن استفاده کنید.

موها را به آرامی برس بزنید.

قبل از برس زدن، موها را با روغن های طبیعی نرم کنید.

وقتی مو خیس است، با احتیاط برس بزنید.

با ملایمت با موهای خود رفتار کنید.

18. شرایط التهابی پوست سر

بیماری های التهابی پوست سر مانند درماتیت سبورئیک یا پسوریازیس میتوانند باعث التهاب، خارش و ریزش مو شوند.

در صورت مشاهده این علائم به پزشک مراجعه کنید.

درمان این بیماری ها می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند.

شامپوهای دارویی میتوانند در درمان این شرایط کمک کننده باشند.

از خاراندن پوست سر خودداری کنید.

استرس خود را کنترل کنید.

بهداشت پوست سر را رعایت کنید.